Long time no see!

Jaja, het is alweer een hele tijd geleden, toch maar eens tijd voor een update!

Mijn laatste bericht vertelde dat ik het VFR gedeelte afgesloten had, en dat ik met IFR ging beginnen.

IFR (instrument flight rules) betekend dat je alleen op je instrumenten vliegt, dus zonder je te kunnen orienteren op wat er buiten gebeurt. Dit doe je met radiobakens en met hulp van de luchtverkeersleiders om je heen.

Ook is dit gedeelte op een ander vliegtuig. Ben nu van de Piper Archer overgestapt op de Piper Arrow. Deze is iets geavanceerder, met intrekbaar landingsgestel, en met meer instrumenten om de kist voor IFR bruikbaar te maken.

Best wel raar eerst, want je vliegt wel gewoon overdag met mooi weer. Het is natuurlijk bedoelt om te leren vliegen als het zicht slecht is, en dat simuleren we met een raar brilletje wat je opzet. Deze is zo ontworpen dat je er wel onderdoor kan kijken naar je instrumenten maar niet naar wat er om je heen gebeurt.

In de eerste 16 vluchtjes ga je van basic IFR door naar approaches vliegen, oftewel tot vlak voor de landing zonder iets om je heen te zien.
Tussendoor zijn er nog een paar nachtvluchten, waaronder m'n echt allerlaatste solovluchtje: de nachtsolo!
Heel simpel, een paar rondjes om het vliegveld heen, maar toch superleuk om nog even in je eentje in die kist te zitten en het gebied rond Phoenix bij nacht te zien :D

Dan bij numero 17 begint de IFR navigatie. Hierbij komt het vliegen echt in de buurt van wat ik later hoop te gaan doen, want onderweg praat je met dezelfde controllers als waar de grote boze airliners mee praten.

Hierbij krijgen we ook de kans om wat verder weg te gaan, vooral in het weekend. Gister (zondag 20 sept) ben ik met een klasgenoot en een instructeur naar San Diego geweest! We hadden de hele dag de kist voor onszelf, dus we hebben er een mooi tripje van gemaakt.
Ook direct m'n laatste navigatievlucht gehad, en nu begin ik vandaag met de examentraining.

Nog 5 vluchtjes, dan ben ik bij de IFR eindcheck, dan daarna nog 4 vluchtjes voor de laatste vlucht: de CPL05!
Als het allemaal lekker gaat ben ik over 2 weken klaar en mag ik eindelijk weer naar huis!

Tot snel!

Stefan

VFR Binnen!

Hey allemaal!

Tijd voor een kleine update sinds m'n D38.

Uiteraard na m'n D38 de D39 gevlogen :P. D39 t/m D42 zijn allemaal examen trainingen, en ik heb ze allemaal snel achter elkaar gevlogen.

Afgelopen donderdag m'n D43 gevlogen. D43 is een interne check, een soort generale repetitie voor de D44, de VFR eindcheck. Die gehaald, en studeren voor de 44.

Vrijdag zou ik m'n 44 vliegen, maar de instructeur die 'm af zou geven voelde zich niet zo goed, dus nog een dagje uitstel van executie.

Nou dan toch zaterdag de 44 gevlogen, en ik heb 'm gehaald! Dus klaar met VFR vliegen, vanaf maandag wordt er niet meer naar buiten gekeken in de kist. Dit was ook direct m'n laatste vlucht in de Archer, vanaf nu vliegen op de Arrow.

Uiteraard gister een feestje gevierd, en nu heb ik hoofdpijn. Ik ga even een filmpje kijken.

Nog een weekje of 6/7, en dan zit het Amerika avontuur er alweer op! Tot snel!

Stefan

Laatste Solo's

De tijd gaat sneller dan verwacht, afgelopen weekend alweer m'n laatste 2 solovluchten gehad!
En zeker omdat er boven de blog dinsdag 14 juli staat, terwijl het vandaag donderdag de 16e is...
Vreemd...

Zaterdag ben ik op mijn S34 naar Ryan Airfield geweest, op een 3-uurs vlucht. Ligt in de zuid-oosthoek van het gebied, waar ik al veel vaker was geweest, dus lekker chill vluchtje gedaan.
Hier de route:


Zondag stond ik om half 6 ingedeeld voor alweer m'n laatste solovlucht, S35! Op deze vlucht moet er minstens 300 NM gevlogen worden! Ik had een planning gemaakt naar Lake Havasu, en ik had de kist voor 5,5 uur op het schema, maar ik was de enige voor de hele dag op die kist. Dus even tijd om daar te tanken en te relaxen.
Hier de route naar Lake Havasu:


Ik had m'n S35 tegelijk met 2 collegae's van me, en we zijn alledrie naar Havasu vertrokken met een kwartier ertussen. uiteindelijk kwam ik om 8 uur aan op Havasu. Daar even gewacht tot de andere 2 er ook waren, en ondertussen even uitgerust bij een bedrijfje op het veld waar ze fuel verkopen. Heeeel chill, alles wordt voor je gedaan! Hier ga zitten, neem wat te drinken, heb je nog wat nodig? Ontzettende lounge stoelen enzo. Super vet.
Toen de anderen aangekomen waren kregen we aangeboden om een mini-van mee te nemen naar het stadje om daar even te gaan ontbijten en rond te kijken. Dus dat gedaan, lekker ontbeten en even wat kiekjes geschoten.















Uiteindelijk ben ik om 10.45 weer take-off gegaan op Havasu, dus lekker bijna 3 uur uitgerust daar. Om 12.45 weer geland op Falcon, dus in totaal bijna 7 uur weggeweest! Helemaal gesloopt, maar wel genoten.
Pas maandag drong het door dat ik nu echt geen solovluchten meer heb, best wel een raar idee. Maar nu is de examentraining begonnen!
Afgelopen maandag D36 gevlogen, gewoon weer lekker een local vlucht, dus even geen planning enzo. Best relaxed om weer even te doen.

Dinsdag een dagje vrij gehad, want ik had 6 dagen achter elkaar gevlogen, en omdat dan door moeheid de veiligheid in geding zou kunnen komen, moet je dan een dag vrij hebben. Was ik ook wel aan toe, want het is best intensief zo!

Woensdag m'n D37 gevlogen, navigatie vlucht naar Wickenburg met een diversion naar Glendale. Niet speciaal, was gewoon goed vluchtje.

Vandaag D38 met een klein beetje navigatie en een diversion naar Eloy, klein veldje in de buurt waar nogal veel sky wordt gedived! Zat op final RWY 20, komen er net links van de baan 110 skydivers naar beneden vallen! Super vet om te zien.
Verder in de vlucht nog wat airwork: stalls, steep turns, dat soort geneuzel. En lekker wat landingen geoefend weer.

Verder niet veel gedaan naast het vliegen, zo goed als geen weekend gehad, dus daar ben ik wel weer aan toe! Denk niet dat ik zaterdag hoef te vliegen, dus dat wordt even lekker uitrusten.

Ik vlieg lekker door nu, en als het zo doorgaat heb ik volgende week vrijdag m'n VFR check vluchtjes, D43 en D44! Daarna nog IFR en dan ben ik over een maandje of 2 alweer thuis! De tijd gaat toch wel snel...

Zo, zijn jullie weer up-to-date!

Stefan

S29 t/m D33

Hallo allemaal!

Tijd voor een nieuwe update...

Allereerst even 2 plaatjes van de kaart van de omgeving met alle velden waar ik tot nu toe geweest ben.

De plaatjes sluiten ongeveer aan op elkaar, boven en onderkant. De rode rondjes zijn de velden waar ik geweest ben (en ook echt aan de grond gestaan heb).

De dag na mijn vorige post heb ik vlucht S29 gevlogen naar een veldje vlakbij Pinal, Marana. Het was laat in de middag, nogal warm en turbulent, maar wel weer een goeie leerschool!

Daarna 5 dagen moeten wachten op m'n S30, maar die toch afgelopen maandag gevlogen. Een 3 uur lange lokale vlucht, heb ongeveer 20 touch & go's gemaakt en niet verder dan 25 NM van Falcon geweest... Dan kan het best lang duren!

Afgelopen woensdag m'n D31 naar Gila Bend gepland, maar ik wist dat ik een diversion zou krijgen, dus dat ik Gila Bend nooit zou halen. Bij een diversion krijg je tijdens het navigeren ineens van je instructeur te horen: ok, breng me nu naar dit veld. Je moet dan berekenen waar je zit, welke koers je moet gaan vliegen, hoe lang het duurt, hoe ver je moet en hoeveel fuel je gebruikt en je over hebt als je aankomt op het andere veld... En tussendoor wel je vliegtuig in bedwang houden! Leuk om te doen, vooral als het lukt en als het uitkomt! Bij deze vlucht werd ik naar Goodyear gestuurd.

Donderdag had ik weer een checkvlucht, m'n D32! D32 is een navigatiecheck van 2 uur, waarin weer een diversion zit. Weer naar Gila Bend gepland, maar deze keer een diversion naar Buckeye. Ging niet zo soepel als ik gehoopt had, maar ik had m'n fouten wel verbeterd en daar ging het om volgens de checkinstructeur. Nadat ik terugkwam nog een mondeling examen gehad over waarom we een mixture control hebben (mix tussen fuel-lucht wat de motor inkomt) en toen hoorde ik dat deze check gehaald had! Daarna lekker een biertje gedronken en weer gaan plannen voor de volgende vlucht.

Die dus vandaag op de planning stond! D33 met een andere instructeur dan m'n eigen, omdat die vandaag vrij was. Ik ben naar Wickenburg geweest, met op de terugweg een diversion naar Deer Valley. Daarna weer terug naar Falcon.

Nu sta ik voor het weekend ingedeeld voor m'n laatste 2 solovluchten! Morgen om 07.30 een 3 uurs vlucht naar Ryan (blauwe rondje op de onderste kaart hierboven), en zondag om 05.30 een 5 uurs (!) vlucht naar Lake Havasu of Bullhead, daar ben ik nog niet over uit.

Nu leek het me wel leuk om na al die verhalen over het vliegen ook eens wat foto's van nevenactiviteiten te laten zien! Eigenlijk al een paar weken geleden, maar toch leuk om nog even te laten zien!

Allereerst een avondje stappen in Scottsdale! We gingen met z'n 8en in een busje erheen, maar ook echt een hele vette bus met neon en een tv scherm achterin, en een achterbank die electrisch tot bed kan worden getransformeerd.
Hier een indruk van de sfeer die avond.

In het busje













Lekker stappen













Jaja, dat is zeker leuk. Gelukkig worden er niet elke week foto's gemaakt. Dit weekend zit het er niet in voor mij, maar ik kan wel lekker opschieten met m'n vluchten.

Ook zijn we een paar weken geleden met z'n 4en naar een schietbaan geweest, niet een kleiduivenbaan ofzo, nee een echte indoor schietbaan waar Amerikanen met teveel guns en teveel kogels komen die ze niet willen bewaren tot de terroristen over de drempel komen. Het leuke voor ons is dat je er ook vuurwapens kan huren en wat kogels erbij kan kopen om even lekker wat agressie af te reageren op een mannetje van papier.

Colt . 45


M4

Zo nu zien jullie ook eens wat er hier gebeurt naast het vliegen, want zoals zovelen mij verteld hebben, vergeet niet te genieten!

Na het weekend weer een update over m'n laatste 2 solo's!

Veel plezier bij alle feesten en partijen dit weekend en ik spreek jullie snel!

Joepidoe DAAAGH

D22 t/m S28

Beste mensen. Allereerst mijn welgemeende excuses voor het uitblijven van berichten in de afgelopen maand. Dat gezegd hebbende, een wel zeer goede morgen!

Jaja, er is weer lekker gevlogen aan deze kant van meneertje Atlantische Oceaan.

Laten we beginnen bij vluchtje D22. Deze vlucht is de tweede navigatievlucht, wat dus weer een ontzettende planning nodig heeft. Bij deze vlucht ben ik naar Wickenburg geweest, een klein ongecontroleerd veldje ten noordwesten van Falcon. Vette vlucht, ook eens een keer naar het noorden geweest. Daar is het een stuk groener dan ten zuiden van Falcon.

S23 was nog een chill solovluchtje, de laatste vlucht voor de D24 check. M'n D24 heb ik niet direct gehaald, ik had blijkbaar m'n dag niet. Best wel slecht gevlogen, maar blijkbaar wel goed genoeg voor een partial pass, wat betekend dat ik niet de hele check opnieuw hoefde te doen, maar alleen het gedeelte wat de examinator niet goed genoeg vond. Dus een extra vluchtje gevlogen met een andere instructeur dan degene die ik normaal heb. Best prettig, hoor je ook eens van een andere kant wat er beter kan. Aan deze vlucht heb ik echt veel gehad, en de dag erna dan ook m'n D24 re-check gehaald!

En dan komen de navigatievluchten helemaal in the picture! S25 is nog een local flight, zoals dat dan zo mooi heet, maar na de D26 komen er 4 navigatiesolo's! Op m'n D26 ben ik naar Tucson International Airport geweest. Heel apart, zit je daar rond te vliegen en een beetje landingen te maken op een super groot veld waar ook gewoon Boeings ed. landen! Heel erg vet. Deze vlucht duurde 3 uur, best lang om te vliegen. Vooral nu de temperaturen oplopen naar 40 graden overdag. Echt niet te harden.

Na deze vlucht komen dus de navigatiesolo's, en dat is leuk! Heel anders dan die lokale vluchtjes waarbij je dichtbij het veld blijft en elke keer hetzelfde doet. Nu ga je naar vliegvelden op meer dan 45 nautische mijlen (jazeker) en dat helemaal alleen!

Afgelopen zaterdag heb ik S27 gevlogen naar Pinal Airpark. Hier was ik ook al geweest op m'n D19 navigatievlucht, en dat vond ik wel prettig want dan wist ik tenminste hoe ik er komen moest. Pinal is een mooi ongecontroleerd vliegtuigkerkhof waar allemaal oude grote Boeings en andere airliners staan die helemaal gestript zijn. Volgens mij worden ze gebruikt voor reserve onderdelen ofzo.
Wel vet om te zien als je daar in je eentje land, en er verder helemaal niemand is. Al die grote kisten daar, heel mooi.


Gister bij mijn S28 heb ik een 'rondje Bravo' gemaakt (zie afbeelding). Het gele gebied is alle bebouwing hier, Phoenix en alle andere stadjes eromheen. Daar middenin ligt Phoenix Skyharbor, zeg maar Schiphol van Phoenix. Het luchtruim daaromheen is 'Bravo Airspace' (rondje Bravo!), en daar mogen wij niet in zonder toestemming. Vandaar dus dat ik er helemaal omheen gevlogen ben. Tussendoor bij Goodyear (ligt ongeveer halverwege de route) een paar touch & go's gemaakt, en toen weer onderlangs naar Falcon terug. 3 uur lang gevlogen, was goed gesloopt na de vlucht!

Vandaag sta ik op het rooster voor m'n S29. Die ga ik vliegen naar Marana, in de buurt van Pinal. Nog even afwachten wat het weer doet, want de afgelopen dagen heeft het hard gewaaid. Maar dat zien we vanmiddag wel!

Voor nu bedankt voor het kijken, en tot de volgende keer!

Mis jullie!

JOE!

S16 t/m S21

Ow wat is vliegen toch mooi! Jaja, er is weer gevlogen in het land van de onbegrensde mogelijkheden (en de luchtvaart).

Zaterdag 30 mei heb ik vluchtje S16 gevlogen. Ontzettend kut, ik moest om 13.00 's middags... Nou denk je 'wat is daar erg aan?' Nou dat zal ik vertellen. Tussen 12.00 en 14.00 is het hier het warmst, wat dus betekent dat het zweet tijdens het vliegen langs je hoofd gutst, het ontzettend turbulent is, je alle kanten op geslingerd wordt, en je dus nauwelijks je oefeningen kan doen. Als je je headset afzet na de vlucht komen er aan beide kanten plassen vocht uit waar een Afrikaans dorp 4 dagen achter elkaar voor naar de put zou moeten.

Desalnietteplus was het wel goed, want als je kan vliegen in turbulent weer, kan je het ook in stabiel weer. Ik stond eigenlijk voor S16 & S17 achter elkaar ingedeeld, maar na m'n S16 ben ik terug gegaan naar Falcon en heb ik vlucht S17 gecancelled.

Gelukkig stond ik zondag niet ingedeeld dus had ik lekker een dagje vrij.

Maandagmorgen. Een nieuwe dag, een nieuwe week. Ik stond om 05.30 ingedeeld voor S17 & S18. En ja hoor daar komt ie: MAAR! Er was weer eens een kist kapot, waardoor mijn kist gejat werd en aan een ander personage werd toebedeeld. Als solo student sta je onderaan de ladder, en wordt je om het minste of geringste van je kist geknikkerd. Helaas, daar zat ik weer om 06.00 achter m'n laptop met teveel koffie op om weer in bed te gaan liggen...

Dinsdagmorgen. Wederom ingedeeld om 05.30. Maar! Deze keer mocht ik wel weg! En wat was het heerlijk. 's Ochtends om half 6 in je eentje opstijgen terwijl de zon net opkomt en de toren nog niet eens open is! En wat is het om die tijd toch stabiel! Mooi ook dat ik twee vluchten achter elkaar kon doen. Na de eerste vlucht tussenpauze gehouden op Gateway, daarna in tweede vlucht nog een paar circuitjes draaien en weer terug naar Falcon. Super!

Woensdagmorgen. Vlucht D19. De eerste navigatievlucht... Als je 8 á 9 uur bezig bent met je eerste keer plannen voor een vlucht van 2,5 uur denk je toch van heb ik wel het goede beroep gekozen? Maar toen ik woensdag eenmaal in de kist zat met m'n instructeur en ik erachter kwam dat m'n planning eigenlijk best goed was en ik de hele tijd wist waar ik was en waar ik heen moest (klinkt makkelijker dan het is!), ging die nare gedachte snel weer m'n koppie uit en was het eigenlijk best vet. Op de foto's staan de kaartjes met mijn geplande route. Daar komen nog navigatie logs bij, waarin je van te voren met allemaal winden uitrekent waar je heen stuurt, hoeveel brandstof je gebruikt en hoeveel tijd je kwijt bent. Ook hou je in je vlucht bij hoeveel je afwijkt van je geplande koers, tijd en brandstof.

Donderdag en vrijdag weer moeten cancellen voor vluchtjes S20 & S21, maar vandaag (za de 6e) wederom om 05.30 voor deze twee vluchtjes. En gelukkig mocht ik deze keer wel weg! Weer heerlijk gevlogen, en pauze gehouden op Gateway. Als je daar gaat landen is voor de kleine luchtvaart een algemeen gebouw met een restaurantje waar je dan voor 'parkeert'. Nu waren ze vanochtend op de 'parkeerplaats' bezig met het schieten van een reclame spotje. Camera's, mooie vrouwen, limousines en een dikke zakenjet.
Kom ik daar langs hobbelen in m'n Archertje... Môguh! Best grappig vanuit mijn oogpunt. Daar even een sigaretje gerookt en wat gedronken en toegekeken naar de commercialisering van de maatschappij. Weer ingestapt, nog wat circuitjes gedraaid en weer op naar Falcon!

Nu zit ik om 09.53 thuis met een hele dag voor me! Al is D22 wel weer een navigatievlucht en moet ik hard de boeken in en beginnen met een planning... Ach dat komt later vandaag wel!

Tijd voor het zwembad als je het mij vraagt...

JOE!

Solofilm, D13, S14 & D15

Nou eindelijk een filmpje van deze kant van de grote plas!

Het heeft even geduurd, maar hier is ie dan: de Solofilm!

Helaas lukte het me niet om hem te uploaden op deze site, dus dan maar via youtube:

http://www.youtube.com/watch?v=KR5zvouJ6Mg

Zoals jullie kunnen zien was het weer niet al te best, het moesson seizoen is begonnen...Vorige week dus slechter-dan-normaal-maar-nog-steeds-verrekte-warm weer gehad.Gelukkig is het nu weer zonnig en 35 graden overdag. Dit leid ertoe dat ik na elke vlucht zo'n 10 liter vocht verloren ben en ik verwacht dat de instructeur op een bepaald moment een plasje gesmolten Stefan naast zich kan vinden. Maar ach zo gaan die dingen.

Na m'n 1e solo heb ik vrijdag de 22e vlucht D13 gevlogen. Voor het eerst naar een ongecontroleerd veld, wat zoveel inhoud als geen controle vanaf de grond. De vliegers die bij het vliegveld zijn houden contact met elkaar door steeds te rapporteren waar ze uithangen. Leuk vluchtje!

Zaterdag de 23e heb ik vlucht S14 gevlogen, de eerste solovlucht waarbij je weg gaat van je eigen veld. Super gaaf, lekker makkie-an naar je kistje toe, preflighten, af laten tekenen, en lekker een stukje vliegen. Van te voren bekijken wat er gedaan moet worden, en dat lekker op je eigen tempo doen! Daarna nog een paar touch & go's op Gateway gemaakt en toen was het weer tijd om terug te gaan naar Falcon. Super chill gevlogen, heerlijk om in je eentje alles te doen zonder dat de instructeur steeds op m'n vingers zit te kijken.

Zondag en maandag lekker vrij, want maandag was hier een feestdag, Memorial Day. Zondagavond gestapt in Scottsdale en maandag lekker uitgebrakt.

Dinsdag gecancelled vanwege een zieke instructeur, maar woensdag toch D15 gevlogen. Ook een super leuke vlucht, wederom naar een ongecontroleerd veldje, maar deze keer 1 met een runway die errug smal is. Bijna net zo smal als de taille van Lindsay Lohan. Zeg maar als je niet in het midden van de baan zit gaan je wielen de grond in :P. Daarna weer terug en voorbereiden op m'n 2 volgende solo vluchten!

Die 2 vluchten, S16 & S17, zou ik eigenlijk gister (do 28) vliegen, achter elkaar. Eerste om 05.30, 2e direct er achter aan om 07.20. Helaas mocht dit niet zo zijn...
Toen ik de motor van m'n kissie aanzette, stortte de neus naar beneden met een gang waar je u tegen zegt. Ik direct motor uit en kijken wat er aan de hand was... Bleek de dat de strut (schokdemper) van het neuswiel bijna helemaal ingezakt was...
Dus ik naar maintenance, en daar zeiden ze joh, als jij problemen heb met dat kissie van je, en je wilt er wat aan doen... Dan moet je dat ff boven invullen. Dus zo gezegd zo gedaan.

Helaas dus niet gevlogen, maar zo had ik wel mooi de tijd om naar Gateway te rijden en daar mijn crewmate Michael eindelijk na wat vertraging solo te zien gaan!

Vandaag is het vrijdag, en heb ik WEER niet gevlogen. Onze planner heeft in haar oneindige wijsheid mij tegelijk ingepland met een paar van de nieuwe groep op hetzelfde vliegtuig. En aangezien Dual vluchten voorgaan op Solovluchten kon ik na 10 min weer in de auto stappen en naar huis gaan.

Nou maar hopen dat ik morgen eindelijk S16 en S17 kan vliegen. Sta ingepland voor 05.30, dus lekker om 02.30 weer naast de veren!

Joepidoe DAAGH

Eindelijk Solo!

Nou het heeft even geduurd na m'n checkvlucht, maar vandaag ben ik toch eindelijk solo de kist in geweest!

Maandag was eigenlijk de dag dat ik zou gaan, maar m'n voorbereiding was niet helemaal ok, en als gevolg daarvan gingen m'n eerste landingen met m'n instructeur erbij ook niet goed. Het voelde ook niet goed genoeg voor mezelf om alleen weg te gaan.
Daarna dinsdag nog een keer geprobeerd, maar dat werd uiteindelijk een extra lesje "kist-aan-de-grond-krijgen". Na woensdag gecancelled te hebben vanwege het weer (het moesson seizoen is begonnen => regen en onweer en harde wind) was het vandaag weer een poging waard.

Na de eerste 3 circuitjes met de instructeur gevlogen te hebben vond hij het eindelijk goed om me alleen weg te laten gaan. Daarna zelf in m'n eentje 3 circuitjes gevlogen. Het waren niet m'n mooiste landingen (zien jullie nog wel op het filmpje wat komen gaat) maar dat mocht er niet toe doen. Na het terugtaxiën en het uitzetten van de kist knipte de instructeur m'n das af en werd ik door mijn mede-kls'ers naar de auto gedragen en op het appartementencomplex in het zwembad gegooid.

Eindelijk SOLO!

p.s: Bedankt Ronald, H2O, Schaam, Wigger, Hinky Binky en Houdoe voor filmen en tillen!

D07 t/m D11, YEAH!

Hey allemaal!

Weer heel wat gebeurd, tijd voor een update!

De afgelopen week heb ik lekker veel gevlogen, alleen donderdag niet dus het was een productieve week!

Maandag D07 gevlogen, een vlucht met alleen maar landingen oefenen, dus dat was gunstig voor m'n vooruitgang. Dinsdag D08, eigenlijk hetzelfde, gewoon door met landingen.

Dinsdag is ook de eerste van onze groep solo gegaan, Robin 'H2O' Hofstede! Dus hem lekker het zwembad in gemieterd en daarna weer verder met de dagelijkse gang van zaken. Naarmate de week vorderde gingen er steeds meer solo, en dan wordt het gevoel van ook willen gaan toch wel sterk! Maar goed, zover is het nog niet.

Woensdag eerst maar eens vlucht D09, hier zaten ook nog een paar andere dingen in dan landingen, maar deze vlucht ging best kut. Ik vloog rond een uurtje of 2 in de middag, het warmste moment van de dag, en dan is het erg onrustig in de lucht. Het landen wilde niet, was gewoon niet echt een leuke vlucht. Maar wel een belangrijke, want D11 zat eraan te komen.
D11 is een examenvlucht om te kijken of je veilig genoeg kan vliegen om solo te gaan. En omdat D09 niet zo lekker ging, moest ik aan m'n instructeur in vluchtje D10 bewijzen dat ik wel degelijk veilig edoch efficiënt kan vliegen.

We stonden donderdag ingedeeld om D10 te vliegen, maar weer in de middag. Onze instructeur heeft ons toen voor de keuze gesteld: of nu vliegen en dan misschien als het kut gaat een extra beurtje, of morgenochtend vroeg vliegen in rustig weer en nog een goede oefendag hebben. Uiteraard hebben we gekozen voor deur nummer 2.

Zo gezegd zo gedaan, dus wij vrijdagmorgen om 02.30 weer uit de veren, omdat Michael om 05.30 moesten vliegen. Om 03.30 bij Flight Dispatch, vluchtje plannen en de lucht in om 05.30. Daarna mijn vlucht, rond 07.30.

Deze vlucht ging echt super goed, ik had ineens door hoe ik goed moest landen, dus mocht ik vandaag m'n D11 vliegen!

Bij een 'checkvlucht', zoals dat dan met een fraai woord heet, krijg je van te voren een 'oral exam', waarbij de instructeur (nooit je eigen) je wat vragen stelt over bepaalde dingen zoals het weer, de motor van je kist, bepaalde vliegtechnieken enz.
De duur verschilt per instructeur, maar ik was vandaag in 5 minuten klaar. Daarna naar de kist, en vliegen maar!
Vanaf Falcon Field naar Gateway Airport gevlogen, en daar wat circuitjes gedraaid, en toen weer terug naar Falcon. Toen we geland waren zei de instructeur direct al dat ik het gehaald had, dus dat was erg relaxed :D.

Daarna nog een uitgebreide de-briefing, en daar kwam aan het licht dat het natuurlijk niet helemaal perfect was. Maar dat kon me geen kak meer schelen, want ik had het toch al gehaald, haha!

Dus nu ga ik zo lekker naar het zwembad met een lekker biertje om te genieten van mijn weekend en het vooruitzicht dat ik maandag in m'n eentje de kist in mag!

Goed weekend allemaal!

Vanuit de zandbak, tabee!

D05 & D06

Dag lieve kijkbuiskinderen!

Weer 2 vluchtjes gehad, dus weer tijd voor een update!

Na het debacle van afgelopen dinsdag op Chandler hadden we toch weer hoop op een goed verloop van de rest van de week. Maar toen we dinsdagmiddag op het rooster keken, bleek dat we op dezelfde kist stonden ingedeeld... Om 09.10 de volgende ochtend vliegen als de kist die middag nog ganz kaput op Chandler staat? De moed zakte ons alweer in de schoenen bij de gedachte dat we het cancellation-formulier alweer klaar konden leggen.... Maar wonder boven wonder waren er tegen de tijd dat we aankwamen alweer 2 vluchten mee gedaan, en konden we toch de kist preflighten.
Mijn instructeur had de 2 eerdere vluchten met de kist ook gedaan, en hij zei dat we goed op de olie en brandstofdruk moesten letten. Zo gezegd zo gedaan, maar tijdens het taxiën zag ik de druk van beide steeds verder dalen, samen met mijn hoop om nog de lucht in te komen die ochtend...
En het kwaad geschiedde inderdaad, want toen we bij het holding point van de baan stonden was de druk zover gedaald dat mijn instructeur een herhaling van dinsdag voelde opkomen als we take-off zouden gaan, dus maar weer terug getaxied en de kist naar maintenance gestuurd...
Ik had er toen aardig de pest in, want het enige wat ik dus gedaan had in 5 dagen was naar de baan taxiën en weer terug, en ja zo schiet het natuurlijk niet op.

Maar goed, na daar overheen te zijn gekomen stonden we donderdag weer op het rooster. En deze keer met een kist die het wel deed. Dus donderdag eindelijk D05 gevlogen! Nog steeds pretty basic vlucht, paar andere soort stalls, s-bochten gevolgd door circuitjes en touch & go's op Gateway Airport.
Ging eigenlijk best goed allemaal, paar dingen die nog geperfectioneerd moeten worden, maar daar heb ik nog wel de tijd voor voordat ik solo ga. D05 gehad, op naar D06.

Vrijdag stonden we niet ingedeeld, dus lekker een rust dagje om wat dingen bij te werken, te leren en te relaxen.

Vandaag (zaterdag) stond ik ingedeeld om 05.30, en Michael na mij om 07.20. Dus wij weer 02.30 eruit, 03.30 op het veld, en om 05.00 hadden we alles klaar om te briefen met de instructeur en om te vertrekken. Maarrrr... De instructeur kwam maar niet, toch maar even kijken op het rooster. Bleek dat we anderhalf uur naar voren waren geschoven zonder dat het gemeld was... Lekker dan, hadden we anderhalf uur langer in bed kunnen blijven liggen... Nou ja dan maar wat mooie filmpjes en kiekjes schieten op het veld bij zonsopgang (uurtje of half 6). Wel mooi hoor, alle Archers opgelijnd, de maan die ondergaat in een rode gloed terwijl de zon bijna om het hoekje kijkt vanachter de bergen aan de andere kant van het veld.



Na even genoten te hebben van dit ontzagwekkende tafareel, zijn we naar de Starbucks gegaan om een halve liter koffie te scoren. Toen we terug waren een nieuwe weatherbriefing gemaakt die up-to-date was, briefen met de instructeur en uiteindelijk om 07.05 take-off gegaan.
Heerlijke vlucht gehad, ging allemaal super goed. Ik heb m'n dingen op tijd voor elkaar die ik moet doen qua checklisten, crewbriefings en radio calls, m'n circuitjes en procedures gaan goed, alleen m'n landingen (niet geheel onbelangrijk) moeten nog wat beter. Toen we weer terugkwamen op Falcon Field en ik m'n laatste landing deed had ik het al een stuk beter door dan de touch & go's op Gateway.
Maar de instructeur was tevreden dus ik heb weer een goed gevoel na een week van weinig vliegen.
Kist gepreflight, bijgetankt en ready to go voor Michael's vlucht. We zaten allebei alweer in de kist toen de instructeur ineens zei: "Dudes, did you see the fluid leaking out here?" Allebei niet gezien, maar het was toch wel redelijk kak, want met een lekkend landinggestel kan je niet vliegen. Ja, vliegen wel, maar landen wordt wat moeilijker...
Dus, wederom, kist naar maintenance. Maar gelukkig voor Michael kon onze instructeur nog een andere kist regelen. Maar ach en wee, het was WEER dezelfde kist als dinsdag en woensdag... We zagen alweer een donderbui hangen boven onze hoofden... Tot ons grote genoegen waren de goden van de luchtvaart ons gelukkig gunstig gezind, want we hebben geen grote problemen ermee gehad. Pfoe, het donderwolkje is gelukkig aan onze koppies voorbijgetrokken.
Michael moest naar Scottsdale Airfield, dus weer eens ergens anders geweest.
Nadat we alle papperassen geregeld hadden, en het gebruikelijk nagesprekje met de instructeur hadden gevoerd, konden we weer op huis aan.

Nu zit ik lekker in het appartement te genieten van de airco. Het is nu half 2 's middags, maar het voelt alsof het 7 uur 's avonds is...

Alweer 11 uur wakker, redelijk moe, dus eerst maar een uiltje knappen zometeen, en daarna lekker aan het zwembad hangen.


Welverdiend weekend.

D03, D04, weekend en KAK

Een welzeergoedemorgen!

Alweer een week geleden sinds m'n laatste bericht, dus hoog tijd voor een update.

Vorige week vluchtjes D03 (donderdag) en D04 (vrijdag) gehad, gewoon verder met oefenen van de basis dingen: Touch & Go's maken, stalls, steep turns, de hele mikmak. Vluchtjes gingen goed, Michael en ik boeken allebei progressie volgens onze instructeur. Uiteraard zijn er nog schoonheidsfoutjes, maar die worden wel weggewerkt ;).

Afgelopen vrijdag hadden we hier een Koninginnedagborrel, deels gesponsord door de directuer van de KLS en de trainingsmanager hier in de States :D. Hoe hebben jullie Koninginnedag gehad?
Overigens ook hier veel onbegrip over 'het' incident. Wat een droeftoeter.

Verder super mooie avond, ook met een paar Nederlanders van de NLS. Daarna lekker uit in Scottsdale. Om half 3 met de taxi, want de clubs gaan hier om 02.00 uur dicht. Erg leuk voor de chauffeur, 5 lamme gasten achterin. Vooral als er iemand (nee, niet ik) misselijk bij het raam zit en er 'ZURE HARING MET SLAGROOM' (ahum... crewmate) wordt geroepen en er kotsgeluiden (ok, dat was ik wel) worden gemaakt om hem zover te krijgen dat hij uit het raam hangt. Om 03.00 thuis, en ja dan heb je honger. Met onze grootheidswaanzin dat de Macs hier eeuwig open zijn wij lopend naar de dichtstbijzijnde Mac, bleken ze dicht te zijn, de hufters... Nou ja dan maar voor 5 dollar een taxi terug naar het appartementencomplex :P.
Daarna weer lekker weekend, de wekelijkse zaterdag-bbq voor de kls'ers, en een chille zondag om weer te leren uit het AOM, want er moest wel weer gevlogen worden.

Deze week begon desalnietteplus niet perfect, gister zouden Michael en ik 's ochtends vluchtje D05 vliegen om 09.10 en om 11.00, maar de kist waar we mee weg moesten had wat probleempjes. We konden er nog wel mee vliegen, maar hij zou niet lekker handelen. Toen maar besloten om de kist naar maintenance te sturen, want als je moet leren vliegen kan het maar beter in een kist die wel lekker vliegt... Helaas, vlucht gecancelled...

Vandaag leek alles daarentegen perfect te beginnen, afgezien van de tijd :P. Michael moest namelijk om 05.30 vliegen en ik direct daarna. Dus wij om 02.30 eruit, 03.30 bij dispatch, en plannen! Weatherbriefing maken, mass & balance gemaakt en sleutels van de kist gehaald. Om 05.00 de kist (nog in het donker/schemer/zonsopkomst) preflighten, prachtig om op het veld te staan en in de opkomende zon alle Archers te zien staan. De zon komt hier trouwens echt binnen een half uur op, echt mooi. Om 05.30 briefen en de kist in. Ik achterin.
Alles leek voorspoedig te gaan: Nieuwe stalls geoefend, S-bochten, en toen naar Chandler Airfield voor touch & go's. Maar om een uurtje of kwart voor 7 na de 2e touch & go op Chandler Airfield begon tijdens de klimmende bocht naar crosswind de motor ineens te stotteren, met RPM drops van rond de 400... Instructeur nam het direct over en we zijn meteen geland. Oliedruk laag, dus waarschijnlijk een lek... De instructeur belde school op terwijl Michael en ik even reflecteerden op onze eerste bijnadood-ervaring.

De mensen van school zeiden dat we opgehaald zouden worden door een busje en dat we dus maar moesten wachten op het vliegveld (de kist was uiteraard niet veilig meer).
De honger had intussen al toegeslagen (want hier in de States heb je honger, geen trek) en gelukkig was er een café op het vliegveld waar we een lekker amerikaans ontbijtje met een kopje koffie konden halen. Overigens wel leuk, echt zo'n standaard Amerikaans café, waar de serveersters (lees: vrouwen van rond de 45 met veel te veel make-up) rondlopen met een pot koffie en komen vragen: "More coffee, hun?" Nog een chille feature aan Amerika: gratis refills! Daar zaten we dan...
Na 2,5 uur kwam eindelijk dat bussie en zijn we weer teruggebracht naar het vliegveld. De kist moest daar blijven om gemaakt te worden, en helaas is dus mijn vlucht WEER gecancelled... KAK! Best balen, want ik sta dus alweer 4 dagen stil... Maarja, je leert ermee leven hier. Hopelijk mag ik morgen eindelijk weer vliegen.


Dus ik zit nu om 11.23 thuis, en ik kan vandaag weer lekker procedures stampen uit het AOM.

Hou jullie op de hoogte!

Joepiedoe DAAGH

D02 en weekend!

Een wel zeer goede morgen! Hier weer een berichtje vanaf de andere kant van de grote plas!

Vorige week vrijdag hebben Michael en ik vluchtje D02 gevlogen. Michael om 1300 LT, ik om 1430 LT. Weer een super vette vlucht gehad, ging super goed. Het was wel turbulent, af en toe was de kist moeilijk op hoogte te houden of in een klim of daling te krijgen.
Aan het einde van onze vluchten mochten we allebei zelf landen, echt een mooi gevoel! Super geconcentreerd, en toen de wielen de grond raakten zei de instructeur: "That was all you!" Geniaal! Weer de-briefen, logboek invullen, papierwerk in orde maken, en weer naar huis.

Het was vrijdag, dus lekker weekend! Vrijdagavond met een paar gasten uit de klas voor mij (8-1) een lekker biertje gedronken in het appartementencomplex, en zaterdag lekker uitgeslapen. Zaterdagmiddag geholpen bij de wekelijkse bbq. Elke zaterdag wordt er door een groepje kls'ers een bbq georganiseerd bij het zwembad, voor 7 dollar lekker eten. Er waren deze keer een paar cancellations, dus hebben Michael en ik aangeboden om te helpen. Super gezellig, met een mannetje of 20 lekker bier drinken en bbq'en.

Zondag hadden een paar klasgenoten van me 2 jetski's geregeld, om met een groep van ongeveer 20 man te gaan jetskieën en chillen bij Canyon Lake, een meer op ongeveer een uurtje rijden.

De route hier naartoe staat bekend als Apache Trail, een ontzettend bochtige weg door the middle of nowhere, een heel erg mooie route! Ook kom je langs Superstition Mountain, een grote berg ten oosten van Mesa. De indianen die in het gebied leefden dachten dat het gat naar de onderwereld ergens rond deze berg zat.



Uiteindelijk aangekomen bij Canyon Lake. Helaas zei 1 van de jetski's na 5 minuten dat hij het genoeg vond, en hield deze er mee op... Nog 1 jetski over dus... Maar wat een apparaat! Van te voren was aangegeven dat de jetski's 70 mph konden halen, dit is uiteindelijk niet gelukt, maar de 59 mph hebben we aangetikt! Dit is ongeveer 110 km/h! Echt een ongelofelijke adrenalinekick als je voor het eerst het gas helemaal opentrekt. Samen met Michael gevaren, eerst even over het meer zelf om in te komen, maar daarna een heel stuk een grote kloof in, die helemaal doorloopt naar een ander meer in de buurt, Saguaro Lake. Hele mooie omgeving, hoge rotswanden en bergen om ons heen terwijl we er doorheen ramden met de jetski.

Na een mooie dag zijn we om een uurtje of 5 weer terug gereden, want vandaag stonden we weer op het rooster om vlucht D03 te vliegen!

Dus, vroeg op bed, nog vroeger eruit om weer procedures te leren en voor te bereiden. Sta op het punt om weg te gaan naar het vliegveld, wordt me gemeld dat onze instructeur ziek is! Daar gaat m'n vlucht... Dus nu zit ik hier maar te typen en te hopen dat hij snel beter is zodat we verder kunnen...

Nou ik hou er weer mee op voor vandaag. Weer lekker m'n AOM in voor de checklists en procedures.

JOE!

Eindelijk!

Eindelijk een berichtje uit het zonnige en warme Mesa, Arizona! Mijn eerste anderhalve week zit er alweer op in de zandbak.

Na een reis van ongeveer 15 uur kwamen we aan op Phoenix Skyharbor. Aldaar werden we opgewacht door een ontvangstcomité van mede-kls'ers, ontzettend leuk! Na het gebruikelijke 'Hey welkom, wat leuk dat jullie er zijn!' zijn we naar het appartementen complex gereden, waar we ons verblijf voor de komende 5 maanden te zien kregen. 's Avonds nog met z'n allen uit eten geweest bij Chili's, een moeilijk grote hamburgertent, en daarna snel het welbekende nest in, voor een welverdiend schoonheidsslaapje.
De appartementen waar we inzitten zijn erg relaxed, het zijn huisjes voor 4 personen met 2 slaapkamers. Ik slaap dus op 1 kamer met m'n crewmate Michael, en op de andere kamer nog 2 klasgenoten van me. We hebben een balkonnetje, 2 badkamers (1 per kamer) en een woonkamer + keuken. Gelukkig is hier wel een vaatwasser geïnstalleerd (anders dan in Eelde) en we hebben wasmachine + droger.

Het weer is overigens prima, overdag is het zo rond de 35 graden nu, lekker briesje erbij, dus dat is prima te doen :P Gelukkig zit het zwembad op 10 meter van ons huisje...

Ik heb samen met Michael en Martijn (ook een klasgenoot van me die hier al eerder zat) een auto, een 5.0 L V8 Lincoln Towncar :D Uiteraard automaat, want Amerikanen zijn lui. Echt een geniaal apparaat, maar ik snap waarom mensen in Nederland er niet in rijden... Hij zuipt namelijk als een alcoholist in een drankkast.
Als je even goed gas geeft voel je de draaikolk in je tank... Gelukkig is de peut hier ontzettend goedkoop en heb je voor 20 dollar (= 15/16 euro) een volle tank :D.

De eerste week stond vooral in het teken van intro's, briefings, welkoms en vooral weinig slaap... Van 's ochtends 9 uur tot 's middags 5 uur allemaal uitleg over hoe alles hier gaat.. Ontzettend saai, want ondertussen gaan je klasgenoten die er 5 weken zitten elke dag de lucht in, en daarvoor kom je hier natuurlijk!
De jetlag was de eerste nachten wel te merken, om 21.00 's avonds ben je kapot en om 04.00 's nachts wordt je wakker en kan je niet meer slapen... Het tijdverschil met Nederland is 9 uur, dus als het hier 21.00 's avonds is, is het in NL 06.00 's ochtends. Maar na een paar nachten en een weekendje stappen was ik genezen en nu zijn de nachten normaal en is 06.00 opstaan om m'n vlucht voor te bereiden veeeel te vroeg :P
We moesten hier ook nog met z'n allen een Amerikaanse medische keuring doen. Allemaal in een busje naar Dr. Brymann. Niks aan de hand, want als je daar over de drempel bij de deur kon komen was je praktisch al geslaagd. We kregen zelfs nog een dikke pizza. Best ironisch, zit je te wachten op een medische keuring, krijg je een pepperoni pizza voorgeschoteld waarbij je de vaatvernauwing praktisch kan voelen...

Het eerste weekendje was ook wat. Stappen hier is echt heel anders dan in Nederland. Net als in de films staan er lange rijen. De sleutel is uitsmijters kennen, want je wordt de hele tijd ingehaald door mensen die er zomaar inmogen :P
Maar verder was het een leuke avond toen we eenmaal binnen waren. Komend weekend maar weer ;).

In de tweede week eerst nog wat briefings, en een test over ons Operations Manual. Toch maar eens tijd om te gaan leren... Maandagmorgen testje ingekopt, 96% is niet al te slecht :D.
Dinsdagmorgen nog een briefing, maar nu eindelijk over het vliegen zelf. Praktische uitleg over basismanoeuvres, en daarna weer vrij om voor te bereiden voor de eerste vlucht.

En die kwam dus gistermiddag! Nou kan je natuurlijk niet zomaar instappen en wegvliegen, er moet van alles gebeuren: Het weer moet gechecked worden, gewichten en stabiliteit moet uitgerekend worden, genoeg brandstof enz, enz, enz.. Michael en ik waren dus al vroeg op school in het planningshok om de nodige dingen voor te bereiden.
Ook moeten we allemaal procedures (checklists) uit ons hoofd leren voor tijdens het vliegen, bijvoorbeeld wat je doet voordat je gaat dalen voor de landing, of wat je moet doen als je motor uitvalt. Hier gaat de meeste tijd inzitten, want er zijn nogal wat checklists :P.
We hebben onze vaste instructeur ontmoet, Mr. Tell, die ons door het hele eerste traject heen les gaat geven. Na de eerste vlucht lijkt hij een relaxte gast, waar je ook mee kan lachen.
Ik stond om 13.30 LT ingepland (voor jullie 22.30), maar na een beetje vertraging vertrok ik rond 15.00. Samen met Michael. Hij had de eerste vlucht die van 12.00 naar 13.30 verplaatst was. Ik bij hem achterin, en daarna hij bij mij.
Super vette vluchtjes gehad, we mochten allebei al heel veel zelf doen, ondanks dat het intro-vluchtjes waren. Zelfs al allebei zelf take-off gegaan!
Michael moest in z'n vlucht een practiced forced landing maken (gesimuleerde motoruitval), waarbij je kijkt wat de beste plek is om de kist neer te zetten. Bij Michael was dat een snelweg, dus ff lekker laag over de weg vliegen en dan weer gas erop en doorknallen.
In mijn vlucht moest ik ook een practiced forced landing maken, waarbij de instructeur 'even' een kunstje deed: op 100ft (30 m) over een droge rivierbedding heenvliegen met het gas dicht... Ontzettend gaaf!
Daarna weer terug naar Falcon Field, de-briefen, papierwerk inleveren, logboek bijhouden, afmelden, en dan naar huis voor een welverdiend biertje.
Na de vlucht kregen we nog wat leuke complimentjes van Mr. Tell: 'Great first flight, I can see you guys have been studying, and you already know small details.' Super mooi dus.

Lekker lang poepverhaal weer, ik zal me de volgende keer proberen in te houden.
Ik ga me maar voorbereiden op m'n tweede vlucht, die morgen gepland staat om 14.30 LT. Dus weer lekker de boeken in en procedures leren...

In de volgende post meer foto's!

Keep you posted!

Joepidoe DAAGH!