D05 & D06

Dag lieve kijkbuiskinderen!

Weer 2 vluchtjes gehad, dus weer tijd voor een update!

Na het debacle van afgelopen dinsdag op Chandler hadden we toch weer hoop op een goed verloop van de rest van de week. Maar toen we dinsdagmiddag op het rooster keken, bleek dat we op dezelfde kist stonden ingedeeld... Om 09.10 de volgende ochtend vliegen als de kist die middag nog ganz kaput op Chandler staat? De moed zakte ons alweer in de schoenen bij de gedachte dat we het cancellation-formulier alweer klaar konden leggen.... Maar wonder boven wonder waren er tegen de tijd dat we aankwamen alweer 2 vluchten mee gedaan, en konden we toch de kist preflighten.
Mijn instructeur had de 2 eerdere vluchten met de kist ook gedaan, en hij zei dat we goed op de olie en brandstofdruk moesten letten. Zo gezegd zo gedaan, maar tijdens het taxiën zag ik de druk van beide steeds verder dalen, samen met mijn hoop om nog de lucht in te komen die ochtend...
En het kwaad geschiedde inderdaad, want toen we bij het holding point van de baan stonden was de druk zover gedaald dat mijn instructeur een herhaling van dinsdag voelde opkomen als we take-off zouden gaan, dus maar weer terug getaxied en de kist naar maintenance gestuurd...
Ik had er toen aardig de pest in, want het enige wat ik dus gedaan had in 5 dagen was naar de baan taxiën en weer terug, en ja zo schiet het natuurlijk niet op.

Maar goed, na daar overheen te zijn gekomen stonden we donderdag weer op het rooster. En deze keer met een kist die het wel deed. Dus donderdag eindelijk D05 gevlogen! Nog steeds pretty basic vlucht, paar andere soort stalls, s-bochten gevolgd door circuitjes en touch & go's op Gateway Airport.
Ging eigenlijk best goed allemaal, paar dingen die nog geperfectioneerd moeten worden, maar daar heb ik nog wel de tijd voor voordat ik solo ga. D05 gehad, op naar D06.

Vrijdag stonden we niet ingedeeld, dus lekker een rust dagje om wat dingen bij te werken, te leren en te relaxen.

Vandaag (zaterdag) stond ik ingedeeld om 05.30, en Michael na mij om 07.20. Dus wij weer 02.30 eruit, 03.30 op het veld, en om 05.00 hadden we alles klaar om te briefen met de instructeur en om te vertrekken. Maarrrr... De instructeur kwam maar niet, toch maar even kijken op het rooster. Bleek dat we anderhalf uur naar voren waren geschoven zonder dat het gemeld was... Lekker dan, hadden we anderhalf uur langer in bed kunnen blijven liggen... Nou ja dan maar wat mooie filmpjes en kiekjes schieten op het veld bij zonsopgang (uurtje of half 6). Wel mooi hoor, alle Archers opgelijnd, de maan die ondergaat in een rode gloed terwijl de zon bijna om het hoekje kijkt vanachter de bergen aan de andere kant van het veld.



Na even genoten te hebben van dit ontzagwekkende tafareel, zijn we naar de Starbucks gegaan om een halve liter koffie te scoren. Toen we terug waren een nieuwe weatherbriefing gemaakt die up-to-date was, briefen met de instructeur en uiteindelijk om 07.05 take-off gegaan.
Heerlijke vlucht gehad, ging allemaal super goed. Ik heb m'n dingen op tijd voor elkaar die ik moet doen qua checklisten, crewbriefings en radio calls, m'n circuitjes en procedures gaan goed, alleen m'n landingen (niet geheel onbelangrijk) moeten nog wat beter. Toen we weer terugkwamen op Falcon Field en ik m'n laatste landing deed had ik het al een stuk beter door dan de touch & go's op Gateway.
Maar de instructeur was tevreden dus ik heb weer een goed gevoel na een week van weinig vliegen.
Kist gepreflight, bijgetankt en ready to go voor Michael's vlucht. We zaten allebei alweer in de kist toen de instructeur ineens zei: "Dudes, did you see the fluid leaking out here?" Allebei niet gezien, maar het was toch wel redelijk kak, want met een lekkend landinggestel kan je niet vliegen. Ja, vliegen wel, maar landen wordt wat moeilijker...
Dus, wederom, kist naar maintenance. Maar gelukkig voor Michael kon onze instructeur nog een andere kist regelen. Maar ach en wee, het was WEER dezelfde kist als dinsdag en woensdag... We zagen alweer een donderbui hangen boven onze hoofden... Tot ons grote genoegen waren de goden van de luchtvaart ons gelukkig gunstig gezind, want we hebben geen grote problemen ermee gehad. Pfoe, het donderwolkje is gelukkig aan onze koppies voorbijgetrokken.
Michael moest naar Scottsdale Airfield, dus weer eens ergens anders geweest.
Nadat we alle papperassen geregeld hadden, en het gebruikelijk nagesprekje met de instructeur hadden gevoerd, konden we weer op huis aan.

Nu zit ik lekker in het appartement te genieten van de airco. Het is nu half 2 's middags, maar het voelt alsof het 7 uur 's avonds is...

Alweer 11 uur wakker, redelijk moe, dus eerst maar een uiltje knappen zometeen, en daarna lekker aan het zwembad hangen.


Welverdiend weekend.