Nou eindelijk een filmpje van deze kant van de grote plas!
Het heeft even geduurd, maar hier is ie dan: de Solofilm!
Helaas lukte het me niet om hem te uploaden op deze site, dus dan maar via youtube:
http://www.youtube.com/watch?v=KR5zvouJ6Mg
Zoals jullie kunnen zien was het weer niet al te best, het moesson seizoen is begonnen...Vorige week dus slechter-dan-normaal-maar-nog-steeds-verrekte-warm weer gehad.Gelukkig is het nu weer zonnig en 35 graden overdag. Dit leid ertoe dat ik na elke vlucht zo'n 10 liter vocht verloren ben en ik verwacht dat de instructeur op een bepaald moment een plasje gesmolten Stefan naast zich kan vinden. Maar ach zo gaan die dingen.
Na m'n 1e solo heb ik vrijdag de 22e vlucht D13 gevlogen. Voor het eerst naar een ongecontroleerd veld, wat zoveel inhoud als geen controle vanaf de grond. De vliegers die bij het vliegveld zijn houden contact met elkaar door steeds te rapporteren waar ze uithangen. Leuk vluchtje!
Zaterdag de 23e heb ik vlucht S14 gevlogen, de eerste solovlucht waarbij je weg gaat van je eigen veld. Super gaaf, lekker makkie-an naar je kistje toe, preflighten, af laten tekenen, en lekker een stukje vliegen. Van te voren bekijken wat er gedaan moet worden, en dat lekker op je eigen tempo doen! Daarna nog een paar touch & go's op Gateway gemaakt en toen was het weer tijd om terug te gaan naar Falcon. Super chill gevlogen, heerlijk om in je eentje alles te doen zonder dat de instructeur steeds op m'n vingers zit te kijken.
Zondag en maandag lekker vrij, want maandag was hier een feestdag, Memorial Day. Zondagavond gestapt in Scottsdale en maandag lekker uitgebrakt.
Dinsdag gecancelled vanwege een zieke instructeur, maar woensdag toch D15 gevlogen. Ook een super leuke vlucht, wederom naar een ongecontroleerd veldje, maar deze keer 1 met een runway die errug smal is. Bijna net zo smal als de taille van Lindsay Lohan. Zeg maar als je niet in het midden van de baan zit gaan je wielen de grond in :P. Daarna weer terug en voorbereiden op m'n 2 volgende solo vluchten!
Die 2 vluchten, S16 & S17, zou ik eigenlijk gister (do 28) vliegen, achter elkaar. Eerste om 05.30, 2e direct er achter aan om 07.20. Helaas mocht dit niet zo zijn...
Toen ik de motor van m'n kissie aanzette, stortte de neus naar beneden met een gang waar je u tegen zegt. Ik direct motor uit en kijken wat er aan de hand was... Bleek de dat de strut (schokdemper) van het neuswiel bijna helemaal ingezakt was...
Dus ik naar maintenance, en daar zeiden ze joh, als jij problemen heb met dat kissie van je, en je wilt er wat aan doen... Dan moet je dat ff boven invullen. Dus zo gezegd zo gedaan.
Helaas dus niet gevlogen, maar zo had ik wel mooi de tijd om naar Gateway te rijden en daar mijn crewmate Michael eindelijk na wat vertraging solo te zien gaan!
Vandaag is het vrijdag, en heb ik WEER niet gevlogen. Onze planner heeft in haar oneindige wijsheid mij tegelijk ingepland met een paar van de nieuwe groep op hetzelfde vliegtuig. En aangezien Dual vluchten voorgaan op Solovluchten kon ik na 10 min weer in de auto stappen en naar huis gaan.
Nou maar hopen dat ik morgen eindelijk S16 en S17 kan vliegen. Sta ingepland voor 05.30, dus lekker om 02.30 weer naast de veren!
Joepidoe DAAGH
vrijdag 29 mei 2009
donderdag 21 mei 2009
Eindelijk Solo!
Nou het heeft even geduurd na m'n checkvlucht, maar vandaag ben ik toch eindelijk solo de kist in geweest!
Maandag was eigenlijk de dag dat ik zou gaan, maar m'n voorbereiding was niet helemaal ok, en als gevolg daarvan gingen m'n eerste landingen met m'n instructeur erbij ook niet goed. Het voelde ook niet goed genoeg voor mezelf om alleen weg te gaan.
Daarna dinsdag nog een keer geprobeerd, maar dat werd uiteindelijk een extra lesje "kist-aan-de-grond-krijgen". Na woensdag gecancelled te hebben vanwege het weer (het moesson seizoen is begonnen => regen en onweer en harde wind) was het vandaag weer een poging waard.
Na de eerste 3 circuitjes met de instructeur gevlogen te hebben vond hij het eindelijk goed om me alleen weg te laten gaan. Daarna zelf in m'n eentje 3 circuitjes gevlogen. Het waren niet m'n mooiste landingen (zien jullie nog wel op het filmpje wat komen gaat) maar dat mocht er niet toe doen. Na het terugtaxiën en het uitzetten van de kist knipte de instructeur m'n das af en werd ik door mijn mede-kls'ers naar de auto gedragen en op het appartementencomplex in het zwembad gegooid.
Eindelijk SOLO!
p.s: Bedankt Ronald, H2O, Schaam, Wigger, Hinky Binky en Houdoe voor filmen en tillen!
Maandag was eigenlijk de dag dat ik zou gaan, maar m'n voorbereiding was niet helemaal ok, en als gevolg daarvan gingen m'n eerste landingen met m'n instructeur erbij ook niet goed. Het voelde ook niet goed genoeg voor mezelf om alleen weg te gaan.
Daarna dinsdag nog een keer geprobeerd, maar dat werd uiteindelijk een extra lesje "kist-aan-de-grond-krijgen". Na woensdag gecancelled te hebben vanwege het weer (het moesson seizoen is begonnen => regen en onweer en harde wind) was het vandaag weer een poging waard.
Na de eerste 3 circuitjes met de instructeur gevlogen te hebben vond hij het eindelijk goed om me alleen weg te laten gaan. Daarna zelf in m'n eentje 3 circuitjes gevlogen. Het waren niet m'n mooiste landingen (zien jullie nog wel op het filmpje wat komen gaat) maar dat mocht er niet toe doen. Na het terugtaxiën en het uitzetten van de kist knipte de instructeur m'n das af en werd ik door mijn mede-kls'ers naar de auto gedragen en op het appartementencomplex in het zwembad gegooid.
Eindelijk SOLO!
p.s: Bedankt Ronald, H2O, Schaam, Wigger, Hinky Binky en Houdoe voor filmen en tillen!
zaterdag 16 mei 2009
D07 t/m D11, YEAH!
Hey allemaal!
Weer heel wat gebeurd, tijd voor een update!
De afgelopen week heb ik lekker veel gevlogen, alleen donderdag niet dus het was een productieve week!
Maandag D07 gevlogen, een vlucht met alleen maar landingen oefenen, dus dat was gunstig voor m'n vooruitgang. Dinsdag D08, eigenlijk hetzelfde, gewoon door met landingen.
Dinsdag is ook de eerste van onze groep solo gegaan, Robin 'H2O' Hofstede! Dus hem lekker het zwembad in gemieterd en daarna weer verder met de dagelijkse gang van zaken. Naarmate de week vorderde gingen er steeds meer solo, en dan wordt het gevoel van ook willen gaan toch wel sterk! Maar goed, zover is het nog niet.
Woensdag eerst maar eens vlucht D09, hier zaten ook nog een paar andere dingen in dan landingen, maar deze vlucht ging best kut. Ik vloog rond een uurtje of 2 in de middag, het warmste moment van de dag, en dan is het erg onrustig in de lucht. Het landen wilde niet, was gewoon niet echt een leuke vlucht. Maar wel een belangrijke, want D11 zat eraan te komen.
D11 is een examenvlucht om te kijken of je veilig genoeg kan vliegen om solo te gaan. En omdat D09 niet zo lekker ging, moest ik aan m'n instructeur in vluchtje D10 bewijzen dat ik wel degelijk veilig edoch efficiënt kan vliegen.
We stonden donderdag ingedeeld om D10 te vliegen, maar weer in de middag. Onze instructeur heeft ons toen voor de keuze gesteld: of nu vliegen en dan misschien als het kut gaat een extra beurtje, of morgenochtend vroeg vliegen in rustig weer en nog een goede oefendag hebben. Uiteraard hebben we gekozen voor deur nummer 2.
Zo gezegd zo gedaan, dus wij vrijdagmorgen om 02.30 weer uit de veren, omdat Michael om 05.30 moesten vliegen. Om 03.30 bij Flight Dispatch, vluchtje plannen en de lucht in om 05.30. Daarna mijn vlucht, rond 07.30.
Deze vlucht ging echt super goed, ik had ineens door hoe ik goed moest landen, dus mocht ik vandaag m'n D11 vliegen!
Bij een 'checkvlucht', zoals dat dan met een fraai woord heet, krijg je van te voren een 'oral exam', waarbij de instructeur (nooit je eigen) je wat vragen stelt over bepaalde dingen zoals het weer, de motor van je kist, bepaalde vliegtechnieken enz.
De duur verschilt per instructeur, maar ik was vandaag in 5 minuten klaar. Daarna naar de kist, en vliegen maar!
Vanaf Falcon Field naar Gateway Airport gevlogen, en daar wat circuitjes gedraaid, en toen weer terug naar Falcon. Toen we geland waren zei de instructeur direct al dat ik het gehaald had, dus dat was erg relaxed :D.
Daarna nog een uitgebreide de-briefing, en daar kwam aan het licht dat het natuurlijk niet helemaal perfect was. Maar dat kon me geen kak meer schelen, want ik had het toch al gehaald, haha!
Dus nu ga ik zo lekker naar het zwembad met een lekker biertje om te genieten van mijn weekend en het vooruitzicht dat ik maandag in m'n eentje de kist in mag!
Goed weekend allemaal!
Vanuit de zandbak, tabee!
Weer heel wat gebeurd, tijd voor een update!
De afgelopen week heb ik lekker veel gevlogen, alleen donderdag niet dus het was een productieve week!
Maandag D07 gevlogen, een vlucht met alleen maar landingen oefenen, dus dat was gunstig voor m'n vooruitgang. Dinsdag D08, eigenlijk hetzelfde, gewoon door met landingen.
Dinsdag is ook de eerste van onze groep solo gegaan, Robin 'H2O' Hofstede! Dus hem lekker het zwembad in gemieterd en daarna weer verder met de dagelijkse gang van zaken. Naarmate de week vorderde gingen er steeds meer solo, en dan wordt het gevoel van ook willen gaan toch wel sterk! Maar goed, zover is het nog niet.
Woensdag eerst maar eens vlucht D09, hier zaten ook nog een paar andere dingen in dan landingen, maar deze vlucht ging best kut. Ik vloog rond een uurtje of 2 in de middag, het warmste moment van de dag, en dan is het erg onrustig in de lucht. Het landen wilde niet, was gewoon niet echt een leuke vlucht. Maar wel een belangrijke, want D11 zat eraan te komen.
D11 is een examenvlucht om te kijken of je veilig genoeg kan vliegen om solo te gaan. En omdat D09 niet zo lekker ging, moest ik aan m'n instructeur in vluchtje D10 bewijzen dat ik wel degelijk veilig edoch efficiënt kan vliegen.
We stonden donderdag ingedeeld om D10 te vliegen, maar weer in de middag. Onze instructeur heeft ons toen voor de keuze gesteld: of nu vliegen en dan misschien als het kut gaat een extra beurtje, of morgenochtend vroeg vliegen in rustig weer en nog een goede oefendag hebben. Uiteraard hebben we gekozen voor deur nummer 2.
Zo gezegd zo gedaan, dus wij vrijdagmorgen om 02.30 weer uit de veren, omdat Michael om 05.30 moesten vliegen. Om 03.30 bij Flight Dispatch, vluchtje plannen en de lucht in om 05.30. Daarna mijn vlucht, rond 07.30.Deze vlucht ging echt super goed, ik had ineens door hoe ik goed moest landen, dus mocht ik vandaag m'n D11 vliegen!
Bij een 'checkvlucht', zoals dat dan met een fraai woord heet, krijg je van te voren een 'oral exam', waarbij de instructeur (nooit je eigen) je wat vragen stelt over bepaalde dingen zoals het weer, de motor van je kist, bepaalde vliegtechnieken enz.
De duur verschilt per instructeur, maar ik was vandaag in 5 minuten klaar. Daarna naar de kist, en vliegen maar!
Vanaf Falcon Field naar Gateway Airport gevlogen, en daar wat circuitjes gedraaid, en toen weer terug naar Falcon. Toen we geland waren zei de instructeur direct al dat ik het gehaald had, dus dat was erg relaxed :D.
Daarna nog een uitgebreide de-briefing, en daar kwam aan het licht dat het natuurlijk niet helemaal perfect was. Maar dat kon me geen kak meer schelen, want ik had het toch al gehaald, haha!
Dus nu ga ik zo lekker naar het zwembad met een lekker biertje om te genieten van mijn weekend en het vooruitzicht dat ik maandag in m'n eentje de kist in mag!
Goed weekend allemaal!
Vanuit de zandbak, tabee!
zaterdag 9 mei 2009
D05 & D06
Dag lieve kijkbuiskinderen!
Weer 2 vluchtjes gehad, dus weer tijd voor een update!
Na het debacle van afgelopen dinsdag op Chandler hadden we toch weer hoop op een goed verloop van de rest van de week. Maar toen we dinsdagmiddag op het roo
ster keken, bleek dat we op dezelfde kist stonden ingedeeld... Om 09.10 de volgende ochtend vliegen als de kist die middag nog ganz kaput op Chandler staat? De moed zakte ons alweer in de schoenen bij de gedachte dat we het cancellation-formulier alweer klaar konden leggen.... Maar wonder boven wonder waren er tegen de tijd dat we aankwamen alweer 2 vluchten mee gedaan, en konden we toch de kist preflighten.
Mijn instructeur had de 2 eerdere vluchten met de kist ook gedaan, en hij zei dat we goed op de olie en brandstofdruk moesten letten. Zo gezegd zo gedaan, maar tijdens het taxiën zag ik de druk van beide steeds verder dalen, samen met mijn hoop om nog de lucht in te komen die ochtend...
En het kwaad geschiedde inderdaad, want toen we bij het holding point van de baan stonden was de druk zover gedaald dat mijn instructeur een herhaling van dinsdag voelde opkomen als we take-off zouden gaan, dus maar weer terug getaxied en de kist naar maintenance gestuurd...
Ik had er toen aardig de pest in, want het enige wat ik dus gedaan had in 5 dagen was naar de baan taxiën en weer terug, en ja zo schiet het natuurlijk niet op.
Maar goed, na daar overheen te zijn gekomen stonden we donderdag weer op het rooster. En deze keer met een kist die het wel deed. Dus donderdag eindelijk D05 gevlogen! Nog steeds pretty basic vlucht, paar andere soort stalls, s-bochten gevolgd door circuitjes en touch & go's op Gateway Airport.
Ging eigenlijk best goed allemaal, paar dingen die nog geperfectioneerd moeten worden, maar daar heb ik nog wel de tijd voor voordat ik solo ga. D05 gehad, op naar D06.
Vrijdag stonden we niet ingedeeld, dus lekker een rust dagje om wat dingen bij te werken, te leren en te relaxen.
Vandaag (zaterdag) stond ik ingedeeld om 05.30, en Michael na mij om 07.20. Dus wij weer 02.30 eruit, 03.30 op het veld, en om 05.00 hadden we alles klaar om te briefen met de instructeur en om te vertrekken. Maarrrr... De instructeur kwam maar niet, toch maar even kijken op het rooster. Bleek dat we anderhalf uur naar voren waren geschoven zonder dat het gemeld was... Lekker dan, hadden we anderhalf uur langer in bed kunnen blijven liggen... Nou ja dan maar wat mooie filmpjes en kiekjes schieten op het veld bij zonsopgang (uurtje of half 6). Wel mooi hoor, alle Archers opgelijnd, de maan die ondergaat in een rode gloed terwijl de zon bijna om het hoekje kijkt vanachter de bergen aan de andere kant van het veld.
Na even genoten te hebben van dit ontzagwekkende tafareel, zijn we naar de Starbucks gegaan om een halve liter koffie te scoren. Toen we terug waren een nieuwe weatherbriefing gemaakt die up-to-date was, briefen met de instructeur en uiteindelijk om 07.05 take-off gegaan.
Heerlijke vlucht gehad, ging allemaal super goed. Ik heb m'n dingen op tijd voor elkaar die ik moet doen qua checklisten, crewbriefings en radio calls, m'n circuitjes en procedures gaan goed, alleen m'n landingen (niet geheel onbelangrijk) moeten nog wat beter. Toen we weer terugkwamen op Falcon Field en ik m'n laatste landing deed had ik het al een stuk beter door dan de touch & go's op Gateway.
Maar de instructeur was tevreden dus ik heb weer een goed gevoel na een week van weinig vliegen.
Kist gepreflight, bijgetankt en ready to go voor Michael's vlucht. We zaten allebei alweer in de kist toen de instructeur ineens zei: "Dudes, did you see the fluid leaking out here?" Allebei niet gezien, maar het was toch wel redelijk kak, want met een lekkend landinggestel kan je niet vliegen. Ja, vliegen wel, maar landen wordt wat moeilijker...
Dus, wederom, kist naar maintenance. Maar gelukkig voor Michael kon onze instructeur nog een andere kist regelen. Maar ach en wee, het was WEER dezelfde kist als dinsdag en woensdag... We zagen alweer een donderbui hangen boven onze hoofden... Tot ons grote genoegen waren de goden van de luchtvaart ons gelukkig gunstig gezind, want we hebben geen grote problemen ermee gehad. Pfoe, het donderwolkje is gelukkig aan onze koppies voorbijgetrokken.
Michael moest naar Scottsdale Airfield, dus weer eens ergens anders geweest.
Nadat we alle papperassen geregeld hadden, en het gebruikelijk nagesprekje met de instructeur hadden gevoerd, konden we weer op huis aan.
Nu zit ik lekker in het appartement te genieten van de airco. Het is nu half 2 's middags, maar het voelt alsof het 7 uur 's avonds is...
Alweer 11 uur wakker, redelijk moe, dus eerst maar een uiltje knappen zometeen, en daarna lekker aan het zwembad hangen.
Welverdiend weekend.
Weer 2 vluchtjes gehad, dus weer tijd voor een update!
Na het debacle van afgelopen dinsdag op Chandler hadden we toch weer hoop op een goed verloop van de rest van de week. Maar toen we dinsdagmiddag op het roo
ster keken, bleek dat we op dezelfde kist stonden ingedeeld... Om 09.10 de volgende ochtend vliegen als de kist die middag nog ganz kaput op Chandler staat? De moed zakte ons alweer in de schoenen bij de gedachte dat we het cancellation-formulier alweer klaar konden leggen.... Maar wonder boven wonder waren er tegen de tijd dat we aankwamen alweer 2 vluchten mee gedaan, en konden we toch de kist preflighten.Mijn instructeur had de 2 eerdere vluchten met de kist ook gedaan, en hij zei dat we goed op de olie en brandstofdruk moesten letten. Zo gezegd zo gedaan, maar tijdens het taxiën zag ik de druk van beide steeds verder dalen, samen met mijn hoop om nog de lucht in te komen die ochtend...
En het kwaad geschiedde inderdaad, want toen we bij het holding point van de baan stonden was de druk zover gedaald dat mijn instructeur een herhaling van dinsdag voelde opkomen als we take-off zouden gaan, dus maar weer terug getaxied en de kist naar maintenance gestuurd...
Ik had er toen aardig de pest in, want het enige wat ik dus gedaan had in 5 dagen was naar de baan taxiën en weer terug, en ja zo schiet het natuurlijk niet op.
Maar goed, na daar overheen te zijn gekomen stonden we donderdag weer op het rooster. En deze keer met een kist die het wel deed. Dus donderdag eindelijk D05 gevlogen! Nog steeds pretty basic vlucht, paar andere soort stalls, s-bochten gevolgd door circuitjes en touch & go's op Gateway Airport.
Ging eigenlijk best goed allemaal, paar dingen die nog geperfectioneerd moeten worden, maar daar heb ik nog wel de tijd voor voordat ik solo ga. D05 gehad, op naar D06.
Vrijdag stonden we niet ingedeeld, dus lekker een rust dagje om wat dingen bij te werken, te leren en te relaxen.
Vandaag (zaterdag) stond ik ingedeeld om 05.30, en Michael na mij om 07.20. Dus wij weer 02.30 eruit, 03.30 op het veld, en om 05.00 hadden we alles klaar om te briefen met de instructeur en om te vertrekken. Maarrrr... De instructeur kwam maar niet, toch maar even kijken op het rooster. Bleek dat we anderhalf uur naar voren waren geschoven zonder dat het gemeld was... Lekker dan, hadden we anderhalf uur langer in bed kunnen blijven liggen... Nou ja dan maar wat mooie filmpjes en kiekjes schieten op het veld bij zonsopgang (uurtje of half 6). Wel mooi hoor, alle Archers opgelijnd, de maan die ondergaat in een rode gloed terwijl de zon bijna om het hoekje kijkt vanachter de bergen aan de andere kant van het veld.
Na even genoten te hebben van dit ontzagwekkende tafareel, zijn we naar de Starbucks gegaan om een halve liter koffie te scoren. Toen we terug waren een nieuwe weatherbriefing gemaakt die up-to-date was, briefen met de instructeur en uiteindelijk om 07.05 take-off gegaan.
Heerlijke vlucht gehad, ging allemaal super goed. Ik heb m'n dingen op tijd voor elkaar die ik moet doen qua checklisten, crewbriefings en radio calls, m'n circuitjes en procedures gaan goed, alleen m'n landingen (niet geheel onbelangrijk) moeten nog wat beter. Toen we weer terugkwamen op Falcon Field en ik m'n laatste landing deed had ik het al een stuk beter door dan de touch & go's op Gateway.
Maar de instructeur was tevreden dus ik heb weer een goed gevoel na een week van weinig vliegen.
Kist gepreflight, bijgetankt en ready to go voor Michael's vlucht. We zaten allebei alweer in de kist toen de instructeur ineens zei: "Dudes, did you see the fluid leaking out here?" Allebei niet gezien, maar het was toch wel redelijk kak, want met een lekkend landinggestel kan je niet vliegen. Ja, vliegen wel, maar landen wordt wat moeilijker...
Dus, wederom, kist naar maintenance. Maar gelukkig voor Michael kon onze instructeur nog een andere kist regelen. Maar ach en wee, het was WEER dezelfde kist als dinsdag en woensdag... We zagen alweer een donderbui hangen boven onze hoofden... Tot ons grote genoegen waren de goden van de luchtvaart ons gelukkig gunstig gezind, want we hebben geen grote problemen ermee gehad. Pfoe, het donderwolkje is gelukkig aan onze koppies voorbijgetrokken.
Michael moest naar Scottsdale Airfield, dus weer eens ergens anders geweest.
Nadat we alle papperassen geregeld hadden, en het gebruikelijk nagesprekje met de instructeur hadden gevoerd, konden we weer op huis aan.
Nu zit ik lekker in het appartement te genieten van de airco. Het is nu half 2 's middags, maar het voelt alsof het 7 uur 's avonds is...
Alweer 11 uur wakker, redelijk moe, dus eerst maar een uiltje knappen zometeen, en daarna lekker aan het zwembad hangen.
Welverdiend weekend.
zondag 3 mei 2009
D03, D04, weekend en KAK
Een welzeergoedemorgen!
Alweer een week geleden sinds m'n laatste bericht, dus hoog tijd voor een update.
Vorige week vluchtjes D03 (donderdag) en D04 (vrijdag) gehad, gewoon verder met oefenen van de basis dingen: Touch & Go's maken, stalls, steep turns, de hele mikmak. Vluchtjes gingen goed, Michael en ik boeken allebei progressie volgens onze instructeur. Uiteraard zijn er nog schoonheidsfoutjes, maar die worden wel weggewerkt ;).
Afgelopen vrijdag hadden we hier een Koninginnedagborrel, deels gesponsord door de directuer van de KLS en de trainingsmanager hier in de States :D. Hoe hebben jullie Koninginnedag gehad?
Overigens ook hier veel onbegrip over 'het' incident. Wat een droeftoeter.
Verder super mooie avond, ook met een paar Nederlanders van de NLS. Daarna lekker uit in Scottsdale. Om half 3 met de taxi, want de clubs gaan hier om 02.00 uur dicht. Erg leuk voor de chauffeur, 5 lamme gasten achterin. Vooral als er iemand (nee, niet ik) misselijk bij het raam zit en er 'ZURE HARING MET SLAGROOM' (ahum... crewmate) wordt geroepen en er kotsgeluiden (ok, dat was ik wel) worden gemaakt om hem zover te krijgen dat hij uit het raam hangt. Om 03.00 thuis, en ja dan heb je honger. Met onze grootheidswaanzin dat de Macs hier eeuwig open zijn wij lopend naar de dichtstbijzijnde Mac, bleken ze dicht te zijn, de hufters... Nou ja dan maar voor 5 dollar een taxi terug naar het appartementencomplex :P.
Daarna weer lekker weekend, de wekelijkse zaterdag-bbq voor de kls'ers, en een chille zondag om weer te leren uit het AOM, want er moest wel weer gevlogen worden.
Deze week begon desalnietteplus niet perfect, gister zouden Michael en ik 's ochtends vluchtje D05 vliegen om 09.10 en om 11.00, maar de kist waar we mee weg moesten had wat probleempjes. We konden er nog wel mee vliegen, maar hij zou niet lekker handelen. Toen maar besloten om de kist naar maintenance te sturen, want als je moet leren vliegen kan het maar beter in een kist die wel lekker vliegt... Helaas, vlucht gecancelled...
Vandaag leek alles daarentegen perfect te beginnen, afgezien van de tijd :P. Michael moest namelijk om 05.30 vliegen en ik direct daarna. Dus wij om 02.30 eruit, 03.30 bij dispatch, en plannen! Weatherbriefing maken, mass & balance gemaakt en sleutels van de kist gehaald. Om 05.00 de kist (nog in het donker/schemer/zonsopkomst) preflighten, prachtig om op het veld te staan en in de opkomende zon alle Archers te zien staan. De zon komt hier trouwens echt binnen een half uur op, echt mooi. Om 05.30 briefen en de kist in. Ik achterin.
Alles leek voorspoedig te gaan: Nieuwe stalls geoefend, S-bochten, en toen naar Chandler Airfield voor touch & go's. Maar om een uurtje of kwart voor 7 na de 2e touch & go op Chandler Airfield begon tijdens de klimmende bocht naar crosswind de motor ineens te stotteren, met RPM drops van rond de 400... Instructeur nam het direct over en we zijn meteen geland. Oliedruk laag, dus waarschijnlijk een lek... De instructeur belde school op terwijl Michael en ik even reflecteerden op onze eerste bijnadood-ervaring.
De mensen van school zeiden dat we opgehaald zouden worden door een busje en dat we dus maar moesten wachten op het vliegveld (de kist was uiteraard niet veilig meer).
De honger had intussen al toegeslagen (want hier in de States heb je honger, geen trek) en gelukkig was er een café op het vliegveld waar we een lekker amerikaans ontbijtje met een kopje koffie konden halen.
Overigens wel leuk, echt zo'n standaard Amerikaans café, waar de serveersters (lees: vrouwen van rond de 45 met veel te veel make-up) rondlopen met een pot koffie en komen vragen: "More coffee, hun?" Nog een chille feature aan Amerika: gratis refills! Daar zaten we dan...
Na 2,5 uur kwam eindelijk dat bussie en zijn we weer teruggebracht naar het vliegveld. De kist moest daar blijven om gemaakt te worden, en helaas is dus mijn vlucht WEER gecancelled... KAK! Best balen, want ik sta dus alweer 4 dagen stil... Maarja, je leert ermee leven hier. Hopelijk mag ik morgen eindelijk weer vliegen.
Dus ik zit nu om 11.23 thuis, en ik kan vandaag weer lekker procedures stampen uit het AOM.
Hou jullie op de hoogte!
Joepiedoe DAAGH
Alweer een week geleden sinds m'n laatste bericht, dus hoog tijd voor een update.
Vorige week vluchtjes D03 (donderdag) en D04 (vrijdag) gehad, gewoon verder met oefenen van de basis dingen: Touch & Go's maken, stalls, steep turns, de hele mikmak. Vluchtjes gingen goed, Michael en ik boeken allebei progressie volgens onze instructeur. Uiteraard zijn er nog schoonheidsfoutjes, maar die worden wel weggewerkt ;).
Afgelopen vrijdag hadden we hier een Koninginnedagborrel, deels gesponsord door de directuer van de KLS en de trainingsmanager hier in de States :D. Hoe hebben jullie Koninginnedag gehad?
Overigens ook hier veel onbegrip over 'het' incident. Wat een droeftoeter.
Verder super mooie avond, ook met een paar Nederlanders van de NLS. Daarna lekker uit in Scottsdale. Om half 3 met de taxi, want de clubs gaan hier om 02.00 uur dicht. Erg leuk voor de chauffeur, 5 lamme gasten achterin. Vooral als er iemand (nee, niet ik) misselijk bij het raam zit en er 'ZURE HARING MET SLAGROOM' (ahum... crewmate) wordt geroepen en er kotsgeluiden (ok, dat was ik wel) worden gemaakt om hem zover te krijgen dat hij uit het raam hangt. Om 03.00 thuis, en ja dan heb je honger. Met onze grootheidswaanzin dat de Macs hier eeuwig open zijn wij lopend naar de dichtstbijzijnde Mac, bleken ze dicht te zijn, de hufters... Nou ja dan maar voor 5 dollar een taxi terug naar het appartementencomplex :P.
Daarna weer lekker weekend, de wekelijkse zaterdag-bbq voor de kls'ers, en een chille zondag om weer te leren uit het AOM, want er moest wel weer gevlogen worden.
Deze week begon desalnietteplus niet perfect, gister zouden Michael en ik 's ochtends vluchtje D05 vliegen om 09.10 en om 11.00, maar de kist waar we mee weg moesten had wat probleempjes. We konden er nog wel mee vliegen, maar hij zou niet lekker handelen. Toen maar besloten om de kist naar maintenance te sturen, want als je moet leren vliegen kan het maar beter in een kist die wel lekker vliegt... Helaas, vlucht gecancelled...
Vandaag leek alles daarentegen perfect te beginnen, afgezien van de tijd :P. Michael moest namelijk om 05.30 vliegen en ik direct daarna. Dus wij om 02.30 eruit, 03.30 bij dispatch, en plannen! Weatherbriefing maken, mass & balance gemaakt en sleutels van de kist gehaald. Om 05.00 de kist (nog in het donker/schemer/zonsopkomst) preflighten, prachtig om op het veld te staan en in de opkomende zon alle Archers te zien staan. De zon komt hier trouwens echt binnen een half uur op, echt mooi. Om 05.30 briefen en de kist in. Ik achterin.Alles leek voorspoedig te gaan: Nieuwe stalls geoefend, S-bochten, en toen naar Chandler Airfield voor touch & go's. Maar om een uurtje of kwart voor 7 na de 2e touch & go op Chandler Airfield begon tijdens de klimmende bocht naar crosswind de motor ineens te stotteren, met RPM drops van rond de 400... Instructeur nam het direct over en we zijn meteen geland. Oliedruk laag, dus waarschijnlijk een lek... De instructeur belde school op terwijl Michael en ik even reflecteerden op onze eerste bijnadood-ervaring.
De mensen van school zeiden dat we opgehaald zouden worden door een busje en dat we dus maar moesten wachten op het vliegveld (de kist was uiteraard niet veilig meer).
De honger had intussen al toegeslagen (want hier in de States heb je honger, geen trek) en gelukkig was er een café op het vliegveld waar we een lekker amerikaans ontbijtje met een kopje koffie konden halen.
Overigens wel leuk, echt zo'n standaard Amerikaans café, waar de serveersters (lees: vrouwen van rond de 45 met veel te veel make-up) rondlopen met een pot koffie en komen vragen: "More coffee, hun?" Nog een chille feature aan Amerika: gratis refills! Daar zaten we dan...Na 2,5 uur kwam eindelijk dat bussie en zijn we weer teruggebracht naar het vliegveld. De kist moest daar blijven om gemaakt te worden, en helaas is dus mijn vlucht WEER gecancelled... KAK! Best balen, want ik sta dus alweer 4 dagen stil... Maarja, je leert ermee leven hier. Hopelijk mag ik morgen eindelijk weer vliegen.
Dus ik zit nu om 11.23 thuis, en ik kan vandaag weer lekker procedures stampen uit het AOM.
Hou jullie op de hoogte!
Joepiedoe DAAGH
Abonneren op:
Posts (Atom)
